แต่จะทำยังไงดีล่ะ ถ้าหากในวันที่เราเหนื่อยล้าและอยากได้กำลังใจ แต่พอมองไปรอบ ๆ ตัวกลับไม่มีใครให้โผตัวเข้าไปกอด?

วันนี้เราจึงอยากพาทุกคนมาทำความรู้จักกับ “Butterfly Hug” ซึ่งเป็นวิธีแสนง่าย และทุกคนสามารถทำได้ในวันที่อยากชาร์จพลังด้วยอ้อมกอดของตัวเอง งั้นเราไปเริ่มกันเลย!

Butterfly Hug คืออะไร?

Butterfly Hug หรือ “โอบกอดผีเสื้อ” ถูกคิดค้นโดย Lucina Artigas เพื่อช่วยฟื้นฟูสุขภาพจิตใจให้กับผู้รอดชีวิตจากเหตุการณ์เฮอร์ริเคนถล่มครั้งใหญ่ที่เมืองอากาปุลโก ประเทศเม็กซิโก ในปี ค.ศ. 1998 จนได้รับรางวัล The Creative Innovation Award จาก EDMR International Association ในปี ค.ศ. 2000

Butterfly Hug ได้กลายมาเป็นหนึ่งเทคนิคสำคัญที่นักจิตบำบัดนิยมใช้เพื่อฟื้นฟูสุขภาพจิตใจให้กับผู้ที่กำลังเผชิญกับภาวะเครียดจากเรื่องราวอันแสนเจ็บปวดในอดีต (Post-Traumatic Stress Disorder: PTSD) และต่อมาได้ถูกนำมาใช้โดยคนทั่วไปอย่างแพร่หลาย โดยเฉพาะในช่วงการระบาดของโรคโควิด-19

Butterfly Hug เหมาะกับใครบ้าง?

นอกจาก Butterfly Hug จะถูกใช้ในทางการแพทย์เพื่อรักษาผู้ป่วยที่กำลังเผชิญกับปัญหาทางด้านสุขภาพจิตใจแล้วนั้น คนทั่วไปที่กำลังเผชิญกับความเครียด ความวิตกกังวล หรือความฟุ้งซ่านในใจจากเรื่องต่าง ๆ ในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการเรียน การทำงาน ความรัก และอื่น ๆ ก็สามารถนำไปปฏิบัติเพื่อสร้างกำลังใจ และพื้นที่ปลอดภัยทางความรู้สึกให้กับตัวเองได้เช่นเดียวกัน

3 ขั้นตอนชาร์จพลังง่าย ๆ ด้วยท่าโอบกอดผีเสื้อ

1. หาที่เงียบสงบสักที่ อาจเป็นเซฟโซน หรือที่แห่งความทรงจำดี ๆ ของตัวเองก็ได้

2. หลับตา และนำมือทั้งสองข้างประสานกันเป็นรูปผีเสื้อ โดยให้นิ้วโป้งไขว้กัน ส่วนนิ้วอื่น ๆ ให้วางคว่ำแนบหน้าอกของตัวเองเสมือนผีเสื้อที่กำลังสยายปีก

3. หายใจเข้า-ออกช้า ๆ เป็นจังหวะ พร้อมกับนึกถึงช่วงเวลาดี ๆ และทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ ที่เคยเกิดขึ้นในชีวิต โดยในระหว่างนั้นให้ขยับมือของตัวเองให้เหมือนกับผีเสื้อที่กำลังกระพือปีกขึ้น-ลง ตามจังหวะการหายใจ

โดยระยะเวลาในการทำที่เหมาะสมคือ 3-4 นาที ต่อครั้ง และควรทำเป็นประจำทุกวัน เพื่อสร้างสุขภาพจิตใจที่แข็งแกร่งในระยะยาวนั่นเอง

เป็นเรื่องธรรมดาที่ชีวิตของเราต่างต้องพบเจอกับเรื่องราวที่ทั้งสุข และทุกข์สลับกันไป แต่อย่าลืมว่า ไม่ว่าเราจะเจอกับเรื่องหนักหนาสาหัสมาแค่ไหนก็ตาม การให้ “กำลังใจ” ตัวเองคือสิ่งที่สำคัญที่สุด ซึ่งเราสามารถสร้างมันขึ้นมาได้ โดยเริ่มต้นจากการ “โอบกอดตัวเอง” นั่นเอง